Bu kez de, kendi adımın anlamını açıklayacağım. Avrupa dillerinde, bilhassâ Latince kökenli sözcükler; her dilde, bambaşka anlam taşıyorlar. 'Görgü kuralları' denildiğinde; ilk çağrıştırdığım kavramlar; evcimler, erevcimler ve uşaklardır. Sizinle, bâhse girerim ki; "tüm" ya da "hepsi" ya da "toplamda" ya da "topu" diyecek yerde; "bütün" sözcüğünü kullanıyorsunuz. Yanlış mı düşünüyorum? Geride bıraktığım süreçte, bir Yeşil Küreli Kökbayrak tasarladım. Önümüzdeki süreçlerde, onu, sizlere sunacağım. Türkçe, öyle güzel ve kapsamlı bir dildir ki, kimi kez şaşırıp-kalıyorum. Yurttaşın biri, iletke üzerinden, bana, bu soruyu yöneltti. Siz de burcuyor musunuz? Ecnebîcedeki 'süper' ya da 'mega' sözcüklerinin, Türkçe karşılıklarından, türemiş bir kavram. Bu da, iyice unutulmak üzere olan, güzel bir sözcüğümüzdür. Aranızdan kimileri, biraz şaşırabilir. 'Adamcağızı, diri-diri yaktılar!' türünden tümceleri, hepimiz duymuşuzdur. Elektronikte, iletkenlik alanı vardır. Görüyorum ki, sayısız insanımız, 'yaşantı' sözcüğünü, 'yaşam' ile karıştırıyor. Oysa, iki kavram arasında, hiç denecek kadar, az anlam benzerliği var. Kimilerinin savlamasının aksine, 'millet' sözcüğünün, tek anlamı vardır. Bunun dışında, yanlış kullanıldığı alanlar da bulunur. Ağda, şöyle bir dolaşayım dedim... En basit kavramlarda bile, ıvırıp-kıvıranlar var! Atatürk döneminde çıkarılmış olan, bir yasa maddesine göre, ezân, yalnızca Türkçe olarak okunacaktı. Ve bilinen ezânın, Türkçe çevirisini yaptılar: Şu sıralar yazdığım bir romanın, iki figürinden birinin soyadı, 'Eler'dir. Bu kez de, kendi adımın anlamını açıklayacağım. Avrupa dillerinde, bilhassâ Latince kökenli sözcükler; her dilde, bambaşka anlam taşıyorlar.